Domenico De Rosa: "De ontbrekende brug kost ons meer dan de brug die we bouwen: de hoge prijs van nietsdoen."

Domenico De Rosa , CEO van de SMET Group en logistiek ondernemer, is een fervent voorstander van de bouw van de Brug over de Straat van Messina . In een interview schetst De Rosa onomwonden zijn visie op het project en bekritiseert hij het mislukken van de aanleg van een infrastructuur die hij cruciaal acht voor de economische toekomst van Zuid-Italië en Italië als geheel.

" De Strait Bridge is niet alleen een infrastructuur, maar een kans die we niet langer kunnen negeren", begint De Rosa. " Jaarlijks steken 800.000 zware voertuigen de Straat over, met directe veerkosten van meer dan 200 miljoen euro . Daarbij komen nog de inefficiënties die verband houden met downtime, waardoor de jaarlijkse kosten ruim boven een miljard euro uitkomen. Als we daar de logistieke premie aan toevoegen die Sicilië betaalt ten opzichte van de rest van het land, geschat op ongeveer 10% , is het duidelijk dat deze situatie onhoudbaar is ." En hij voegt eraan toe: " In Italië zijn we vaak meesters in het transformeren van het vanzelfsprekende tot een eeuwigdurend ideologisch debat. De Strait Bridge, meer dan een infrastructuur, is een nationaal symbool geworden van wat we nooit voltooien, ondanks dat we het transformatieve potentieel ervan al tientallen jaren kennen ."

De ridder vervolgt en benadrukt de concrete problemen die voortvloeien uit het ontbreken van een stabiele verbinding tussen Sicilië en het vasteland: " Concurrentievermogen wordt niet opgebouwd met proclamaties, maar met het vermogen om goederen en mensen snel, voorspelbaar en tegen duurzame kosten te vervoeren. Het ontbreken van een brug tussen Sicilië en Calabrië maakt het eiland tot een enclave, afgesneden van belangrijke Europese logistieke stromen. De marginaliteit van het spoor, met slechts twee of drie goederentreinen per dag, bekrachtigt de uitsluiting van Sicilië van de Scandinavisch-Mediterrane TEN-T-corridor, een van Europa's strategische ruggengraat ."

Wat betreft de talrijke bezwaren die nog steeds naar voren komen over de aanleg van het project, is Cavaliere De Rosa duidelijk: " Zelfs vandaag de dag horen we nog steeds praten over 'andere prioriteiten' of 'wegen die eerst gerepareerd moeten worden', alsof dit excuses zijn voor inactiviteit. Dat is een vergissing. De brug vervangt niets, maar maakt alles mogelijk. De aanleg ervan zou niet alleen de problemen in verband met het scheepvaartverkeer oplossen, maar ook de aanleg van bijkomende werken stimuleren – wegen, spoorwegknooppunten, verbindingen – die momenteel in een planningsvacuüm verkeren ."

Over de kosten van het project, waar al vaker over gesproken is, benadrukt De Rosa: " De brug heeft een geschatte kostprijs van ongeveer 13,5 miljard euro , gespreid over tien jaar. Maar de echte vraag die we ons moeten stellen is: hoeveel kost het ons om hem niet te hebben? Elk jaar verliezen we een bedrag dat gelijk is aan dat bedrag aan inefficiëntie en logistieke kosten ."

De ondernemer steekt zijn frustratie over het politieke onvermogen om het project te voltooien, ondanks de duidelijke potentie ervan, niet onder stoelen of banken: " Wij zijn een G7-land, met een ingenieursindustrie van wereldklasse. We bouwen bruggen en tunnels in contexten die veel complexer zijn dan die van de Straat van Gibraltar. Er bestaat geen twijfel over dat we daartoe in staat zijn. Toch blijven we bij dit grote, unieke en onherhaalbare project stilstaan, angstig en verdeeld ."

Voor Cavalier De Rosa is de kwestie van de Straat van Messina-brug niet alleen een lokale kwestie, maar een zaak van het hele land: " Het Zuiden heeft behoefte aan transformatieve infrastructuur, geen kleine noodmaatregelen. Sicilië moet volledig integreren in het Europese logistieke systeem en niet geïsoleerd blijven. Het is geen kwestie van identiteit, maar van efficiëntie. Het is geen kwestie van ideologie, het is industriële logica. "

Tot slot sluit de Ridder af met een oproep aan politici en de heersende klasse: " Elke dag die we zonder de brug doorbrengen, is een gemiste kans voor de economie van het land. De brug is een ontwerp dat is toegespitst op de toekomst. Hem vandaag niet bouwen is een keuze, en die keuze komt met een prijs die we al duur betalen ."